با این اقدام ، سازمان بهداشت جهانی به بحث و گفتگوهای چندین ساله در مورد تأثیر قهوه بر سلامت انسان پایان داد. مطالعات اخیر نشان می دهد که قهوه باعث کاهش جوش های آسم و حساسیت ها می شود ، از پوسیدگی دندان جلوگیری می کند ، سوزاندن چربی ها در بدن را فعال می کند ، کسری پتاسیم را دوباره پر کرده و به بهبود عملکرد قلبی عروقی کمک می کند. بعلاوه ، قهوه و چای منبع مهمی از آنتی اکسیدان ها هستند.

قهوه منبع ویتامین P است که برای تقویت رگ های خونی مورد نیاز است.

یک فنجان قهوه حاوی 20٪ از نیاز روزانه به ویتامین P است.

عنصر اصلی فعال بیولوژیکی قهوه ، کافئین آلکالوئید آلی است. کافئین در بیش از صد گیاه در نسبت های مختلف یافت می شود اما فقط انواع توت های قهوه و کاکائو ، آجیل کولا و برگهای چای حاوی مقادیر کاملاً قابل توجهی کافئین هستند.

مطالعات بیشماری حاکی از آن است که قهوه به دلیل داشتن کافئین سرعت واکنش انسان را افزایش می دهد ، به تمرکز ، تحریک تفکر انجمنی کمک می کند ، به غلبه بر خواب آلودگی و بهبود خلق و خو کمک می کند.

برخی محققان پیشنهاد می کنند افرادی که مرتباً قهوه می نوشند احساس اعتماد به نفس دارند ، از اعتماد به نفس پایین رنج نمی برند و ترس های غیر منطقی را تجربه نمی کنند. توجه به این نکته مهم است که مشابه قهوه شکلات باعث افزایش غلظت در بدن انسان هورمون بنام سروتونین می شود که وظیفه احساس خوشبختی را بر عهده دارد.

خواص انگور چیست؟